Δήμος Ορεστιάδας – Τόπος να ΖΩ!

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

Η Ορεστιάδα βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νομού Έβρου και απέχει 907 χλμ. από την Αθήνα και 406 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Είναι μια σύγχρονη πόλη με 23.000 κατοίκους και είναι η δεύτερη σε πληθυσμό του νομού, μετά την Αλεξανδρούπολη. Βρίσκεται στο μέσο μια εύφορης αγροτικής περιοχής, με ένα εκατομμύριο καλλιεργήσιμα στρέμματα και άφθονα νερά από τους ποταμούς Έβρο, Άρδα και Ερυθροπόταμο.

Η Ορεστιάδα είναι από τις νεότερες πόλεις της Ελλάδας, καθώς ιδρύθηκε από 6000 περίπου Έλληνες, που αναγκάστηκαν το 1923, μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης, να εγκαταλείψουν την πόλη τους, την Αδριανούπολη και κυρίως το προάστιό της το Καραγάτς και να αναζητήσουν μια νέα περιοχή για να στεγάσουν τις ζωές και τα όνειρά τους.

Η Ιστορία Της Ορεστιάδος.


Σύμφωνα με τον μύθο, ο Ορέστης, γιος του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, κατά την παράδοση, εκδικούμενος το θάνατο του πατέρα του, σκότωσε τη μητέρα του, Κλυταιμνήστρα. Κυνηγημένος από τις Ερινύες, πήγε στους μάντεις του μαντείου των Δελφών και αυτοί του υπέδειξαν να λουστεί στη συμβολή τριών ποταμών.Έτσι, βοηθούμενος από τους φίλους του πατέρα του, έφτασε στην Αίνο και από κει με πλοίο, ανέβηκε τον Έβρο ποταμό. Στην συμβολή των τριών ποταμών Άρδα, Έβρου και Τούντζα, λούστηκε όπως του είχαν επιδείξει οι μάντεις και έτσι λυτρώθηκε από το αμάρτημα του μητροκτόνου και γλύτωσε απο τaις Ερινύες. Σε αυτήν την περιοχή, όπου εξαγνίστηκε από το αμάρτημα που τον καταδίωκε, χτίζει ναούς και ονομάζει την πόλη Ορεστιάδα. Σιγά-σιγά η Ορεστιάδα μεγάλωσε και για αρκετούς αιώνες αποτέλεσε το κέντρο της Θράκης, καθώς ήταν η έδρα των σπουδαιότερων Θρακών Βασιλέων.

Μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την συνθήκη της Λωζάνης (24/07/1923), η Παλιά Ορεστιάδα εκκενώθηκε και στις 15/09/1923 παραδόθηκε επισήμως στους Τούρκους. Αυτή ήταν η μεγάλη αδικία της Συνθήκης. Στη συνδιάσκεψη της Λωζάνης οι σύμμαχοί μας, οι Άγγλοι, με αντιπρόσωπο τον Κωρζόν, οι Γάλλοι με τον Πουανκαρέ, οι Ιταλοί με τον Μουσουλίνι, υποκύπτουν στις απαιτήσεις του Τούρκου Ισμέτ πασά, βουλευτή Αδριανούπολης, (τον μετέπειτα Ινονού), που ζητούσε αποζημίωση από την Ελλάδα, 4 δισκετομμύρια χρυσά φράγκα, το μισό πολεμικό και εμπορικό Ελληνικό στόλο, να φύγει το Πατριαρχείο από την Κων/πολη και να γίνει δημοψήφισμα στη Δυτική Θράκη. Στη μεγάλη αντίδραση του Ελευθέριου Βενιζέλου, το Μάιο του 1923, ο Γάλλος στρατηγός Μαυρίκιος Πελλέ προτείνει: Αφού η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώσει, να παραχωρηθεί η παλιά Ορεστιάδα – Καραγάτς, στους Τούρκους. Η πρότασή του έγινε αποδεκτή.

Έτσι, αρχίζει η εγκατάλειψη της παλιάς Ορεστιάδας από τον Ιούλιο του 1923. Οι νικημένοι Τούρκοι εμφανίσθηκαν νικητές, εκμεταλλευόμενοι τις αντιζηλίες των συμμάχων και την αδυναμία της Ελλάδος. Για τους Ορεστιαδίτες αρχίζει ένας νέος γολγοθάς. Έπειτα, έρχονται οι 900 οικογένειες, χτίζουν τη Νέα Ορεστιάδα, και στις 12 Αυγούστου 1923 κάνουν τα εγκαίνια της νέας τους πόλης.